Als de Rotterdamse Bep de Bruin na tien jaar dood in haar woning wordt gevonden, is de stad in shock. Hoe was het mogelijk dat niemand haar had gemist? De gemeente start een campagne tegen eenzaamheid. De invoelende Ada (59) en haar nuchtere overbuurvrouw Wilma (70) twijfelen geen moment en worden vrijwilligers. Samen leggen ze huisbezoeken af, op zoek naar eenzame ouderen die hulp behoeven. Zo ontmoeten ze onder anderen de alleenwonende Jan (81), die al zeven jaar lang nauwelijks zijn huis uit is geweest. En de sterke, eigenzinnige Til (85), die elk aanbod van ondersteuning weigert en haar problemen liever bij zichzelf houdt. Diep geraakt door de eenzaamheid die ze tegenkomen, besluiten Ada en Wilma in actie te komen. Maar kun je iemand wel uit zijn eenzaamheid bevrijden? En waar ligt de grens tussen zorgen voor en bemoeien met?