Nederland hield tussen 1934 en 1938 de grenzen steeds meer gesloten voor de vele vluchtelingen uit Duitsland. Maar na de Kristallnacht, november 1938, mogen er 1500 Joodse kinderen met kindertreinen naar Nederland komen. De dan veertienjarige Hajo is één van hen. Op het eind van zijn leven gaat hij terug naar de huizen waar hij als vluchtelingenkind woonde en herleest hij de brieven die hij aan zijn ouders schreef. Zijn ervaringen als vluchteling in Nederland hebben een grote impact gehad op de rest van zijn leven.