Wereldster Cesária Évora was allesbehalve een diva. Uit dit portret komt een beeld naar voren van een zangeres die, onder andere door blootsvoets op te treden, nooit haar bescheiden afkomst vergat. Een zangeres met een diep-melancholieke stem, “die komt uit haar binnenste, haar leven en haar land." Dat land is het tropische Kaapverdië, waar Évora als tienjarig kind in een weeshuis belandde, omdat haar moeder na de dood van haar man geen zes kinderen kon voeden. Ze liep er na een paar jaar weg en werd cafézangeres. Dat rauwe leven veranderde toen zij op haar vijftigste een wereldster werd.