Er was eens een tijd dat de broers Jacob en Wilhelm sprookjes uit het hele land verzamelden en er een boek van maakten. Ze hadden ook een veel jongere zus, de onschuldige en nieuwsgierige Charlotte, van wie ze heel veel hielden. Op een dag, terwijl de broers Charlotte zoals gewoonlijk een sprookje vertelden, zagen ze dat ze een ietwat melancholische uitdrukking op haar gezicht had. Ze vroeg hen of ze denken dat ze echt nog lang en gelukkig leefden.