De Vlaamse Bob en de Waalse Marcel hebben elkaar gevonden in de eenzame bossen en lege landerijen van Wallonië. Het is er eerst guur, kaal en grauw: precies zoals deze heren zich van binnen voelen. Allebei zagen ze hun bestaan wegglippen en ze hebben elkaar gevonden in hun verdriet en hun met drank overgoten nachten. Bob, ogend als een verweerde ontdekkingsreiziger, ziet zijn volwassen kinderen nauwelijks, is zijn geliefde kwijt en zuipt rum als water. De gebroken Marcel ligt in een scheiding en verdrinkt zijn verdriet met liters bier in zijn inmiddels leeggehaalde huis. Maar ze hebben elkaar. Samen bezoeken ze de tandarts, vieren ze carnaval in de dorpskroeg en gaan ze naar Marcels intakegesprek in de afkickkliniek. Maar ze treffen elkaar in de eerste plaats aan een van de keukentafels, waar altijd drank en goede gespreksstof voorradig lijkt te zijn. Hoewel het duo met de nodige humor tegen het leven aankijkt, zinnen ze steeds weer op een gezamenlijke zelfmoord.