Bij sommige films duurt het een tijdje voordat je ze goed op waarde kunnen schatten. De sf-klassieker Blade Runner uit 1982 is er zo een.

Blade Runner

Rick Deckard (Harrison Ford) is een Blade Runner; een speciale politieagent die jacht maakt op replicants – nauwelijks van mensen te onderscheiden robots. Als een groepje replicants onder leding van Roy Batty (Rutger Hauer) ontsnapt en koers zet naar de aarde, moet Deckard hen zien te stoppen voor ze gevaar kunnen stichten. Hoe langer Deckard met die taak bezig is, hoe meer twijfels hij krijgt. Wat maakt een mens een mens en een replicant een replicant? Zeker als hij zijn hart verliest aan replicant Rachael (Sean Young) moet Deckard het antwoord op die vrag schuldig blijven.

Invloed

Toen Blade Runner uitkwam, maakte hij maar weinig los: de recensies waren niet al te lovend en het publiek kwam ook niet in groten getale naar de bioscoop. Pas in de jaren daarna zou blijken dat deze duistere, filosofische kruising tussen sciencefiction en film noir een blijvertje was: de invloed van Blade Runner, een verfilming van de roman Do androids dream of electric sheep? van Philip K. Dick is tot op de dag van vandaag zichtbaar in veel (sf-)films. In 2017 (dus 35 jaar na de eerste film) verscheen zelfs een vervolg: Blade Runner 2049. De hoofdrol in die film is weggelegd voor Ryan Gosling, maar Harrison Fords Rick Deckard komt ook weer voorbij.