Natuurlijk hebben we allerlei dingen bedacht die houvast bieden in dit wankele bestaan. Continu proberen we de zaak in kaart te brengen, te duiden, te berekenen, te benoemen. Soms geeft dat de illusie van helderheid maar in wezen tasten we in het duister. Want hoe iedereen zich ook uitslooft, wat voor plannen we ook smeden, waartoe we ons ook laten verleiden, elk moment is een nieuw moment. Elke stap die we zetten is een stap die nog nooit is gezet. Een stap op onbekend terrein. Theo Maassen betreedt in zijn elfde onemanshow terrein waar hij nog nooit geweest is.