S9 ·  10/1 ·  Yvonne Keuls ontdekte de dood toen ze als kind in Indonesië stiekem over de muren van de tuin keek naar een langstrekkende begrafenisstoet. Een paar jaar later wordt ze in Den Haag tijdens de oorlog geconfronteerd met de dood van jonge mensen. Haar vader pleegde midden in de hongerwinter zelfmoord in de hoop dat het eten dat zo gespaard werd zijn kinderen zou helpen de oorlog te overleven. Bij de bevrijding was Yvonne ernstig verzwakt door de tbc, maar ze redde het en hield er een sterke wil iets van het leven te maken aan over. In haar boeken heeft ze altijd bijzondere aandacht gehad voor het kwetsbare kind, of ze nu schreef over de kinderen aan de zelfkant waarvoor ze een opvanghuis opzette, of over haar eigen moeder.