In de herfst van 1993 is Michael Jordan op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij domineert in de sportwereld, maar besluit dan het professioneel basketbal achter zich te laten. In 1992 hielp hij het Dream Team een olympische gouden plak winnen en was hij mede verantwoordelijk voor de derde opeenvolgende NBA-titel van de Chicago Bulls, maar de moord op zijn vader is schokkend voor hem. Zorgde dit enorme verlies ervoor dat hij koos voor honkbal, de sport die zijn vader altijd voor hem in gedachten had? Of kwam het omdat hij in het basketbal alles al gewonnen had en niets meer hoefde te bewijzen? Of is het iets anders, iets diepers wat we misschien nog niet begrijpen?