Arvo Pärt baseerde zijn "Kanon Pokajanen" (uit 'Boetepsalmen', 1995-97) op de kanon van boete en berouw zoals die al in de vroegste Slavisch-Christelijke manuscripten, uit de zesde eeuw na Christus, is terug te vinden. De kanon staat symbool voor de verandering, de overgang tussen dag en nacht, het Oude en het Nieuwe Testament, de profetie en de vervulling, het hier en het hiernamaals. Toegepast op de mens handelt het over de grens tussen het menselijke en het goddelijke, zwakheid en sterkte, lijden en verlossing, sterven en onsterfelijkheid. Deze "Kanon Pokajanen" wordt in deze uitzending uitgevoerd door het Vlaamse kamerkoor Aquarius. Dit kamerkoor loopt in Vlaanderen voorop als het gaat om nieuwe muziek en nieuwe concertvormen. "Kanon Pokajanen" is hier een goed voorbeeld van. De zangers staan niet op een podium, maar stellen zich op in een kring middenin een kerk. De donkere kerk wordt slechts verlicht door kaarsen en de lichtjes op de lessenaars. De zangers komen in processie binnen, stellen zich op in een kring, en zingen vervolgens een kleine twee uur lang.