Yesil Deniz

Doksanlı yıllarda bir Ege kasabası hayal edin. Sıcak samimi insanların yaşadığı tipik ege evlerini, sokaklarında motosiklet çığlıklarını, traktör seslerini, yol kenarında usul usul otlayan ineklerini, yemyeşil bir denizi andıran ovalarını, mezarlığındaki servilerini, dağlarındaki ağaçlarını ve uzayıp giden incecik yollarını. İşte böyle bir yerdir Yeşilova kasabası. Belediye hoparlöründen 24 saat anonsların yapıldığı, herkesin herkesi tanıdığı ve hakkında dedikodu yapacak kadar malumata sahip olabildiği, bırakın cep telefonlarını henüz normal telefonların bile her evde bulunmadığı; aşkların, komşulukların, arkadaşlıkların en sahici halleriyle yaşandığı sıcacık, sevimli bir yer. Yeşil Deniz dizisinde belediye anonslarını Macır(H)Ayati yapar, her anonsunda Alpaşa meydanındaki kahvehaneden kahkahalar yükselir. Yeşil Deniz dizisinde yaz geldi mi de bütün kasabalı ovalara, tarlalara doluşur. Büyük bir emek ve mesai isteyen tarla işi bir anda Yeşilova halkının bir numaralı gündemi haline gelir. E ne de olsa yalnızca bir geçim kaynağı değil, aynı zamanda hayatın adıdır bu tarlalar. İyisiyle kötüsüyle, acısıyla tatlısıyla bütün bir hayatı geçirdikleri yerin adıdır.