Perfecte pokerface bestaat niet: wat films verkeerd begrijpen over bluffen
De beroemde ‘perfecte pokerface’ die je in films ziet, is in werkelijkheid vaker fictie dan feit. Films tonen bluffen vaak als een soort intense staredown, vol trillende handen en gespannen stilte. De pokerheld leunt achterover, emotieloos, terwijl de tegenstander zweet of nerveus beweegt, en de grote onthulling volgt zodra een subtiel teken iets verraadt.
