Elvis,

Ik zit recht tegenover programmadirecteur Peter van der Vorst en we praten over tv-programma’s. Waar het precies over ging weet ik niet meer, maar hij begint ineens te lachen. En dat terwijl ik niks grappig vertelde. “Waarom lach je nou?” vraag ik. “Je klinkt precies als Maarten van Rossem!” Ik ben even van slag, omdat ik dat zelf niet door had.

Bij Maarten heb ik een geknepen stem die kraakt en de zinnen uitrekt. Soms als ik met mijn poezen praat, ben ik net Marc-Marie Huijbregts: “Jaahhh je bent lief, wat een schatje.” Ik kan er niks aan doen, ik heb deze mensen nu eenmaal flink bestudeerd om ze na te doen in De TV Kantine. Je raakt ze nooit helemaal kwijt, al probeer ik ze altijd na De TV Kantine van me af te douchen. Toch duiken ze soms ineens weer op. Zo belde een collega mij op voor wat tv-advies en betrapte ik mezelf op een Joop van den Ende-moment. De manier van ademhalen, woorden, timing: een beetje van Joop en een beetje van mezelf.

“Zullen we naar de film Elvis gaan?” vraagt mijn lief en ik aarzel. Eerst maar een trailer kijken op YouTube. Aardig, maar ik ben nog niet overtuigd. Hij krijgt op IMDB een 7,8, wat uitzonderlijk hoog is. Nog steeds met lichte twijfel kijk ik een interview van de jongen die Elvis speelt, Austin Butler. Nee, hij lijkt niet echt op Elvis, maar wacht eens: die stem, het is hem. In commentaar van fans onder het filmpje lees ik dat Austin vroeger heel anders klonk. Door de gave om zichzelf als een kameleon te veranderen, is hij Elvis geworden. En die gaat niet zomaar weg, The King zit nog steeds in hem. Ook als de opnames al lang verleden tijd zijn.

Dit is fascinerend, hier moet ik naar toe. Het leven van een jonge acteur is in een klap veranderd. Bij de grote première van de film kreeg Austin minutenlang een staande ovatie. Tranen, met Priscilla Presley aan zijn zijde, een triomf. In een vrij lege zaal in Amsterdam zie ik die avond de film die mij nog lang zal bijblijven. Prachtige kostuums, spelers, muziek, drama, alles klopt. Maar hoe krijg ik u, beste Televizier-lezer, zo snel mogelijk de bios in naar Elvis? Op mijn Maarten Van Rossem-toon doe ik een poging. “U weet toch al bijna wie De Slimste Mens gaat winnen, dat heb ik per abuis verklapt. Dus als de sodemieter naar Elvis. It’s now or never!”