Agatha Christie geldt als een van de meest succesvolle schrijvers aller tijden. Haar boeken gaan, decennia na haar dood, nog steeds als warme broodjes over de toonbank.

A Haunting in Venice

Tientallen van haar verhalen zijn verfilmd, vooral de detectiveklassiekers rond Miss Marple en Hercule Poirot, die tot op de dag van vandaag filmmakers inspireren. A Haunting in Venice, gebaseerd op het boek Hallowe’en party, is inmiddels de derde Poirotfilm van regisseur Kenneth Branagh.

Net als in Murder on the Orient Express en Death on the Nile kruipt Branagh zelf in de huid van de elegant geklede detective met zijn iconische snor.

In deze film is Poirot met pensioen en woont hij in het schilderachtige Venetië. Hoewel hij nog dagelijks wordt benaderd om misdaden op te lossen, weigert hij steevast.

Met tegenzin laat hij zich toch overhalen een seance bij te wonen in een vervallen palazzo. Wat begint als een avond vol mysterie en schijnbare magie, verandert al snel in een nieuwe zaak wanneer een van de gasten wordt vermoord.

Terwijl buiten een storm losbarst, moet Poirot de waarheid achterhalen. Voor Branagh voelt het spelen van Poirot inmiddels als een tweede natuur. Alle klassieke Christie-ingrediënten zijn aanwezig: een geïsoleerde en sfeervolle locatie, een bont gezelschap vol intriges en natuurlijk een moordzaak waar Poirot zich lekker in kan vastbijten.

Kenneth Branagan

Deze whodunit is losjes gebaseerd op Agatha Christies detective Hallowe’en Party uit 1969, in Nederland uitgebracht als De versierde bezemsteel.

Dat verhaal speelde zich af in Londen. Kenneth Branagh besloot het verhaal naar Venetië te verplaatsen omdat hij de stad goed vond passen bij de sfeer die hij voor ogen had.