Turbo Review: de sombere sf-film Mother/Android op Netflix

Het verhaal

Kort nadat studente Georgia (Chloë Grace Moretz) ontdekt dat ze zwanger is van haar vriend Sam (Algee Smith) breekt de pleuris uit. Rijke huishoudens gebruiken geavanceerde robots die niet van mensen te onderscheiden zijn als butler, maar opeens worden deze gewelddadig en staan ze hun eigenaars naar het leven. Chaos breekt uit. Dan maakt de film een sprong vooruit: de overlevenden houden zich in de bossen verborgen voor de androïden, en Georgia staat op het punt van bevallen. Kan ze het veilige Boston bereiken?

Conclusie

Over wat er zich in de tussenliggende maanden heeft afgespeeld wordt wel het een en ander verteld, maar als kijker krijgen we er niets van te zien. In plaats daarvan zien we het jonge stel door het bos sjokken, Georgia met een dikke buik en een blauwe sjaal om het hoofd. Alleen een ezeltje ontbreekt nog. Sam maakt domme beslissingen, Georgia klaagt, en zo sukkelt het anderhalf uur door. Nu hoeft een film heus niet altijd bomvol actie en special effects te zitten om te boeien, maar dan is er wel een goed scenario nodig met interessante dialogen en beter uitgewerkte personages. Helaas ontbrak het de makers van Mother/Android niet alleen aan budget, maar blijkbaar ook aan inspiratie.

Opmerkelijk

De film speelt in een toekomst waar de mens robots kan maken die als twee druppels water op ons lijken. Behoorlijk geavanceerd zou je zeggen, maar vreemd genoeg is dit het enige waarin deze toekomstwereld verschilt van de onze. In zo'n high-tech wereld zou je toch meer innovatie verwachten (vliegende auto's, futuristische architectuur?) maar zelfs de zwangerschapstests zien er nog zo uit als die uit 2022. Een voorbeeld van luie sciencefiction.

Score

1½ uit 5 sterren