De Australische regisseurs Danny en Michael Philippou maakten een opvallend debuut met deze horrorfilm, gemaakt voor een klein budget en met grotendeels onbekende acteurs. Het verhaal begint heel origineel en lekker eng, maar wordt naar het einde toe een beetje voorspelbaar. Toch steekt hij met kop en schouders uit boven de meeste recente tienerhorrorfilms. Talk to Me werd een enorm commercieel succes en een vervolg is in de maak.

Toen er nog geen streamingdiensten bestonden, keken we massaal naar The Killing, de Deense serie waarin Sarah Lund de meest vreselijke misdaden praktisch in haar eentje tot een goed einde bracht. Het Kopenhagen van The Killing was donker en grauw maar Sarah zorgde voor licht in de duisternis.

Fans van de succesvolle misdaadserie Gomorra hebben met de spannende ZeroZeroZero (straattaal voor de puurste cocaïne) een nieuwe aanwinst voor hun watchlist. Deze miniserie van dezelfde makers zit boordevol spanning, intrigerende personages en uitstekende acteurs. Deze gangsterserie is dan ook van absurd hoge kwaliteit.

Tijdens de coronapandemie en lockdownperiode ontstonden er heel wat creatieve ideeën waarmee ondanks alle beperkingen toch films gemaakt konden worden. In deze tijd kreeg acteur Victor Löw het idee voor deze thriller met horrortrekjes die inspiratie put uit de angst, paranoia en complottheorieën die om zich heen grepen. Samen met genrefilmkenner Jan Doense en regisseur Chris W. Mitchell schreef hij het scenario voor deze bijzondere productie, die onterecht een beetje over het hoofd werd gezien.

Regisseur Derek Cianfrance maakte zijn doorbraak met dit ijzersterke maar niet heel vrolijke portret van een huwelijk. Ryan Gosling en Michelle Williams zijn indrukwekkend als Dean en Cindy. De film springt op en neer in de tijd en toont het koppel aan het prille begin van hun relatie en nadat ze zes jaar getrouwd zijn.

Deze heerlijke westernseries is er eentje voor de fijnproevers. Deadwood moet het niet hebben van actie of vuurgevechten, maar van de goed uitgewerkte personages. Dat levert drie meesterlijke seizoenen op met dialogen om van te smullen. Na tien jaar kregen de fans met Deadwood: The Movie nog een toegift.

Close is een film over de vriendschap twee jongens van dertien, maar dat betekent zeker niet dat dit een kinderfilm is. Nee, de Vlaamse regisseur Lukas Dhont maakte met Close een prachtfilm vol volwassenen die op alle internationale festivals de prijzen wegkaapte.

Deze zesdelige dystopische serie is behoorlijk verontrustend, zeker omdat de gebeurtenissen helemaal niet vergezocht zijn. Voor je het weet zijn we in onze eigen Years and Years beland met alle ellende van dien. Dat klinkt als een tranendal, maar dat is deze serie gelukkig niet. Er valt genoeg te lachen, niet in het minst om Emma Thompson die duidelijk lol heeft in de rol van extreem rechtse politica. De term briljant is hier zeker op z'n plek.

Een politieman die misdaden oplost door de criminelen gewoon neer te schieten klinkt plat maar dat is Justified allesbehalve. De serie is meeslepend, spannend en grappig. En hoofdpersonage Raylan Givens is dankzij acteur Timothy Oliphant een hele coole dude. De openingsaflevering laat je buiten adem achter en daarna wordt het alleen nog maar beter.

Als je niet van viespeukerij en/of personages zonder enige moreel houdt, sla de Noorse serie Exit dan vooral over. De rijke stinkerds in deze serie doen weinig anders dan hun vrouwen bedriegen, coke snuiven en tussendoor heel veel geld verdienen. Het meest verontrustende is dat de makers de serie schreven nadat ze een paar avonden hadden gepraat met echte mannen uit de top van de Noorse financiële wereld. Exit werd een enorm kijkcijfersucces en wij snappen wel waarom. Je kijkt je ogen uit en er valt heel veel te lachen, ondanks de ronduit nare personages.

Als je deze film besluit te kijken vanwege het label 'romcom', bedenk dan dat de Noren daar andere ideeën over hebben dan Hollywood. De romantische relaties in de films van Joachim Trier zijn niet van het schattige soort, en de humor is soms aan de grimmige kant. Toch is dit drama in twaalf hoofdstukken een ijzersterke film, met als hoogtepunten de meesterlijke hoofdrol van Renate Reinsve en een psychedelische paddenstoelen-trip zoals je nog nooit hebt gezien.

Hoofdrolspeelster Mia Goth is de rode draad in deze eerste film uit een bijzondere, bizarre en bloederige trilogie van schrijver/regisseur Ti West. Net als in zijn eerdere The House of the Devil weet hij perfect de filmstijl van een eerder decennium te recreëren. De logica in het verhaal moet je zelf een beetje uitpuzzelen, maar het houdt je zeker op het puntje van je stoel. Naast Mia Goth in een raadselachtige dubbelrol schittert ook Jenna Ortega (Wednesday) als 'scream queen'. Werd gevolgd door de films Pearl en MaXXXine.

'Een achtbaan van emoties met een van de beste Hollywood-comebacks in jaren' is misschien wel de beste omschrijving van dramafilm The Whale. Deze tranentrekker zorgde niet alleen voor een snikkende bioscoopzaal, maar leverde Brendan Fraser ook de Oscar voor beste mannelijke hoofdrol op.

Everything Everywhere All At Once is een idiote, kleurrijke, overdonderende ervaring waarin wasserette-eigenaresse Evelyn Wang zich (met of zonder worstenvingers) een weg baant door allerlei werelden om haar dochter en de wereld te redden maar in de kern gaat de film over relaties, dromen en teleurstellingen.

Saga Norén werd een fenomeen na het eerste seizoen van The Bridge. De rechercheur is een uiterst slimme speurder maar omdat ze aan het syndroom van Asperger leidt, is ze ook stug en moeilijk te begrijpen. Het verhaal is niet altijd even geloofwaardig maar maakt dat helemaal goed in spanning. De serie werd zelfs zo populair dat kijkers in meer dan 100 landen de verrichtingen van Saga en co konden zien.

Wie alle nieuwe romcoms inmiddels al heeft gezien, moet misschien weer eens een sprongetje terug in de tijd wagen. Zeker weten dat deze nog altijd dolkomische en o zo romantische klassieker weer in de smaak valt.