Het management van Gerard Cox bevestigde zijn overlijden aan het ANP. Half augustus maakte hij zelf bekend in een interview met het AD dat hij leed aan uitgezaaide slokdarmkanker waar hij zich bewust niet voor liet behandelen.

Van leraar naar komiek

Met de dood van Gerard Cox verliest de Nederlandse kleinkunst een van haar boegbeelden, toch belandde de geboren Rotterdammer pas relatief laat op het podium. Hij werkte vanaf de jaren 60 als onderwijzer nadat hij werd afgewezen door de toneelschool. Cox ontwikkelde zich in dat decenniumtot cabaretier met programma's als Moeilijk doen (1964) en Welvraat (1966). Ook trad hij toe tot de satirische cabaretformatie Lurelei.

Arme Ouwe

Cox schuwde al vanaf het begin van zijn loopbaan de controverse niet. Hij zocht met plezier de randen van het betamelijke op, zo kreeg hij in 1966 een proces verbaal aan zijn broek vanwege het liedje Arme ouwe over koningin Juliana. De tekst zou de majesteit opzettelijk beledigen. In 1968 deed hij het voor de VPRO nog eens dunnetjes over door God is niet dood af te leveren, een lied dat als zo schandalig werd beschouwd dat de hele uitzending waar het voor bedoeld was werd afgelast.

Frans Halsema

Begin jaren zeventig was Cox een gevestigde naam in de Nederlandse cabaretwereld, ook vanwege zijn samenwerking met tekstschrijver en komiek Frans Halsema. In 1973 en 1974 stonden ze samen op de planken en leverden ze beroemd geworden sketches af als Geen ja en geen nee.

Tis weer voorbij die mooie zomer

In 1973 hertaalde Cox het Steve Goodman nummer City of New Orleans tot de hit die hem de rest van zijn leven met plezier zou blijven achtervolgen: Tis weer voorbij die mooie zomer. De single voerde wekenlang de Top 40 aan en alleen al in 1973 werden er 155.000 exemplaren van verkocht.

Gerard Cox en Joke Bruijs

Vanaf de late jaren 70 legde Cox zich steeds meer toe op film- en televisiewerk. In 1977 speelde hij de hoofdrol in de spraakmakende film Het debuut waarin hij een 41-jarige man speelt die valt voor de charmes van een 14-jarig meisje, gespeeld door Marina de Graaf. Buiten de set was hij al langer gelukkig met Joke Bruijs met wie hij in 1977 trouwde.

Cox en comedy

Zijn huwelijk met Joke Bruijs kwam in 1987 ten einde, maar ze bleven in het collectief geheugen een paar vanwege hun intensieve samenwerking op televisie. Van 1989 tot 1992 waren ze als man en vrouw te zien in de KRO-comedyserie Vreemde praktijken.

Toen Cox in 1994 samen met Sjoerd Pleijsier de klassieke Amerikaanse sitcom The honeymooners bewerkte tot Toen was geluk heel gewoon kon hij ook maar één iemand bedenken die zijn vrouw in de serie zou kunnen spelen. Als Jaap en Nel Kooiman waren ze 277 afleveringen en een speelfilm samen te zien. In 1999 won de serie de Gouden Televizier-Ring.

Beter laat dan nooit

Nadat Toen was geluk... in 2009 stopte keerden Cox en Bruijs terug naar het theater met producties als Alles went behalve een vent en De oasebar. Op televisie was hij als acteur ooral in gastrollen te zien, onder meer in 't Schaep met de vijf pooten.

In 2018 en 2020 leerde een nieuwe generatie de uitgesproken grijzaard kennen door zijn deelname aan Beter laat dan nooit. Voor RTL 4 maakte hij samen met Barrie Stevens, Willibrord Fréquin en Peter Faber een rondreis door diverse Aziatische landen.

Cox' laatste wapenfeit op het witte doek was Casa Coco, een film uit 2022 met wederom Joke Bruijs. Begin dit jaar werd zijn 85e verjaardag groots gevierd in het Oude Luxor in Rotterdam.