TV Kantine De Film,

Ergens in 2010 was daar het idee voor TV Kantine De Film. De eerste filmparodie op bekende Nederlandse kaskrakers zoals De Lift, Zwartboek, Komt een Vrouw bij de Dokter en Amsterdamned. Wij doken in de wereld van de film. Maar om het project voor elkaar te krijgen zonder subsidie, mijn hemel. Wat een weg. Moeilijk moeilijk, vriendjespolitiek... Lang verhaal kort: die film is er nooit gekomen. Wel heel veel andere films waar geen hond naar toe is gegaan.

Dat het ergens nog een beetje zeer doet, lees je wel af aan de zin hierboven. Ik moest aan het project denken toen Herald en ik werden uitgenodigd voor Amsterdamned II. Terwijl we in weer en wind onze auto parkeren, zie ik een verkleumde Gerard Joling lopen in een glitterjas. Een film op zich. “Oh Geer, gieren, wat een armoe zo lopen in de motregen, zie je zo.”

Dan in de rij voor de foto en een praatje. Sommige BN’ers dringen voor; had ook zo in De TV Kantine-film gekund. “Peter van der Vorst is ermee opgehouden, wat vind je Carlo?” Nee, zeg ik, hij krijgt een andere functie, dat is iets anders. “Ja maar RTL Tonight loopt toch niet?”

Er zijn ook heel veel dingen die wel goed lopen! Vreemd toch dat er in de media zo wordt gehangen aan RTL Tonight. Dat de focus niet ligt op de bereikte successen, zoals B&B Vol Liefde, een hele zomer lang. Of ik de nieuwe Peter wil worden, vraagt iemand. Ik heb vier tv-programma’s per jaar, speel in een musical en heb twee bedrijven: dat lijkt me meer dan genoeg, zeg ik. En ik heb trouwens veel aan Peter te danken.

“Ja ja, nou, geniet van de film”, is het antwoord. De journalist lijkt wat teleurgesteld dat ik niet voor clickbait zorg. En dus duik ik in deel 2 van Amsterdamned. Geen makkelijke opdracht na dat sterke, iconische eerste deel. Maar dapper van Dick Maas en Huub Stapel, en zie: het is een spannende thriller van nu.

Met hier en daar een steek onder water naar woke en het Amsterdam van Halsema. Maar vooral horror gemixt met humor, perfect tijdens het wegknagen van een emmer popcorn. Het is niet de vraag óf je moet gaan… je moet. Want het repertoire van Dick Maas is erfgoed. En Nederlandse films puur voor vermaak zijn schaars. Die hebben een streepje vóór, in plaats van erdoorheen.