Goeiesmorgens! Daar is Kees Prins eindelijk. Hij is deze week speciaal uit Spanje gekomen, waar hij tegenwoordig woont, om met de media te praten over het tweede seizoen van BuZa. Interviews geven is niet zijn grootste hobby. “Maar, ja. Het staat in mijn contract”, zegt hij als hij is aangeschoven en zich heeft geëxcuseerd. Hij kon de locatie niet vinden.

U geniet inmiddels van uw AOW in de zon. Waarom zei u weer ja tegen een tv-serie?

“Geld! Ik ben altijd zzp’er geweest en ontvang geen pensioen. Ik ben wel selectief, iets moet bij me passen. Als ik iets alleen voor het geld doe, krijg ik mezelf niet uit bed. Het eerste seizoen van BuZa vond ik erg goed gelukt. Ik heb geen seconde getwijfeld toen ik het script van Frank Ketelaar las. Zijn scripts zijn onovertroffen. Bij een rol moet ik het gevoel hebben dat ik er iets van kan maken, dat het gaat jeuken. En dat was bij Meinema het geval. De combinatie van vormelijke taal en toch een mens van vlees en bloed spelen, trok mij aan. Hoe gaat het eraan toe achter de politieke schermen? Ik heb veel politici op tv bekeken, maar dat hielp niet echt. Uiteindelijk dacht ik: ik speel hem zoals ik zou zijn als ik in de politiek zat.”

Waarom acteert u zo graag?

“Omdat ik daar toevallig een talent voor heb. Ieder mens komt uiteindelijk terecht in het ding waar hij zich het lekkerst bij voelt, en waar hij het meest waardering voor krijgt. Maar ik kon op de middelbare school, waar ik al in toneelstukken speelde, niet bevroeden dat ik dit allemaal zou bereiken.”

U komt uit katholiek gezin met acht kinderen uit Heemstede. Was het podium zoeken een schreeuw om aandacht?

“Ieder mens wil volgens mij aandacht en applaus als hij iets doet. Alleen komt daar nog iets anders bij kijken: het gevoel dat iets dat in je zit, eruit moet. Ik moet iets maken. Als ik niets maak, ben ik niet gelukkig. Dat is mijn voornaamste drijfveer.”

Ondanks al uw acteerprestaties denken mensen bij het horen van uw naam altijd meteen aan Jiskefet. Vindt u dat vervelend?

“Welnee. Ik ben enorm trots op Jiskefet. Het is tijdloos. Ik vond de knullige Edgar heel erg leuk om te doen. Ik heb hem samengesteld uit een aantal typen mensen die ik kende. Jiskefet was een toevalstreffer die vijftien jaar duurde. We deden het naast ons reguliere werk, in het begin drie maanden per jaar. Ik weet nog dat ik tegen Herman Koch zei: ‘Volgens mij is het nu onze hoofdbezigheid.’ Dat realiseerde hij zich op hetzelfde moment. We zijn nog even doorgegaan en toen gestopt.”

U bent in de herfst van uw carrière. Heeft u alles eruit gehaald wat erin zat?

“Natuurlijk! Wie kan nu zeggen dat hij vijftien jaar lang een humoristisch programma op de Nederlandse televisie heeft gemaakt? En al die dingen die ik ernaast heb gedaan. Ik heb misschien wel veertig regies gedaan. Er is niets meer wat ik nog echt zou willen doen. Ik schrijf nu veel theaterstukken. Vind ik leuk. De drang om te maken blijft, daar ben ik blij mee. Als dat ophoudt, houdt alles op.”

BuZa is vanaf 21 november 2025 elke vrijdag om 20:35 uur te zien bij BNNVARA op NPO 1.