De artsen krijgen te maken met een getraumatiseerde patiënt die een zelfmoordpoging heeft gedaan. Helen treft op een bankje een drugsverslaafde vrouw aan die flauwgevallen is. In de tas naast haar ligt een baby.
De artsen in New Amsterdam krijgen te maken met een getraumatiseerde patiënt die een zelfmoordpoging heeft gedaan. Deze Mustafa werkte als vertaler in de oorlog, en hoewel hij niet meevocht, kreeg hij wel van dichtbij alle verschrikkingen mee die de soldaten meemaakten. Het bezoek dat hij krijgt, verzacht zijn leed. Helen Sharpe (Freema Agyeman) ziet een aan drugs verslaafde vrouw op een bank liggen die flauwgevallen is. Ze laat haar opnemen in het ziekenhuis om te behandelen, maar eenmaal daar begint de vrouw te schreeuwen dat haar kostbare tas nog op het bankje staat. Daar blijkt haar - eveneens verslaafde - baby in te zitten. Helen, die een grote kinderwens heeft, ziet ineens een toekomst met deze baby voor zich. Maar of dat realistisch is?
