In 1926 schreef een verslaggever van de Chicago Tribune een toneelstuk over het waargebeurde verhaal van twee vrouwen die in de gevangenis zitten na een veroordeling wegens moord. Dit stuk is meerdere keren verfilmd.

Chicago

De laatste versie van het verhaal is deze musical van debuterend regisseur Rob Marshall. Marshall, van huis uit choreograaf, wist de sterren zover te krijgen dat ze al het zang- en danswerk zelf deden.

Renée Zellweger en Catherine Zeta-Jones spelen showgirls Roxy Hart en Velma Kelly, die allebei in de gevangenis zitten voor de moord op een geliefde. Ze gebruiken de pers en de mediageile advocaat Billy Flynn (Richard Gere) om uit de cel te komen.

Chicago won zes Oscars, maar er was ook kritiek: de decors zouden te sober zijn. Toch draagt dat zeker bij aan de duistere sfeer die past bij een film die speelt in het Amerika van de jaren 20.

Catherine Zeta-Jones

Van die zes Oscars ging er eentje naar de sterrencast: Catherine Zeta-Jones won het beeldje in de categorie beste vrouwelijke bijrol.

Tegenspeelster Renée Zellweger moest het doen met een nominatie in de categorie beste actrice.

Catherine Zeta-Jones liet zich voor haar rol in Chicago een kort kapsel aanmeten. Regisseur Rob Marshall wilde dat eigenlijk niet, maar de actrice stond erop.

Ze legde aan People Magazine uit waarom: als ze haar haar lang zou laten, zou dat tijdens de dansscènes in haar gezicht gaan hangen. Daardoor zouden mensen kunnen denken dat niet zijzelf, maar een stuntvrouw al haar dansscènes deed.