Hij moest zichzelf toch even in de arm knijpen toen hij voor het eerst de titel Pauw & De Wit zag, bekent Tim de Wit terwijl hij met een kop koffie aan het IJ zit, om de hoek van zijn Amsterdamse appartement. “Superleuk natuurlijk. Een programma dat mijn achternaam draagt was niet iets waarvan ik als kind droomde. Toen ik ‘ja’ zei, was de titel nog niet bepaald. Het is nu toch een soort personalityprogramma, dat is nieuw voor me."

"En het brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee. Met Jeroen Pauw moet ik er echt iets moois van maken. Als invaller van Bar Laat stapte ik in een rijdende trein. Nu mocht ik vooraf meedenken over de invulling, de sfeer aan tafel, het soort gasten en de onderwerpen. Ik vind het geweldig dat ik dit met Jeroen mag doen, iemand met zo veel ervaring. Hij heeft een soort losheid en weet als geen ander hoe je een bepaalde sfeer aan tafel creëert. Ik kan veel van hem leren.”

©Annemieke van der Togt

De Wit is een dag eerder teruggekomen uit Londen, waar hij nog veel vrienden heeft uit de tijd dat hij er NOS-correspondent was. Lang vakantie heeft hij deze zomer niet gehad: nadat hij op 1 augustus van de VPRO overstapte naar BNNVARA begonnen meteen de voorbereidingen voor zijn nieuwe avondtalkshow. De voetbal- en muziekliefhebber bezocht nog wel de voetbalwedstrijd Crystal Palace - Liverpool in het Wembleystadion en een concert van Oasis in hun thuisbasis Manchester.

Was zo’n korte vakantie genoeg om even afstand te nemen van je werk? Of volg je ook dan het nieuws op de voet?

“Normaal heb ik mijn telefoon altijd binnen handbereik om de nieuwsapps te checken. Deze zomer heb ik geprobeerd wat meer afstand ervan te nemen. Ik wilde goed uitgerust en fit starten aan Pauw & De Wit, want het zal pittig worden. Dat heb ik als invaller van Bar Laat ervaren: een talkshowpresentator moet echt overal van op de hoogte zijn. Ik hield voor mijn eerdere werkzaamheden al het buitenlandse nieuws goed in de gaten, nu komen daar de binnenlandse politiek en andere verhalen uit Nederland bij. Eind oktober zijn de Tweede Kamerverkiezingen. We zullen de komende tijd veel politici ontvangen en er zullen veel belangrijke maatschappelijke thema’s aan bod komen. Daarmee hopen we snel ons visitekaartje af te geven.”

Hoewel het nooit zijn droom was een talkshow te presenteren die zijn naam droeg, wist De Wit wel al jong dat hij de journalistiek in wilde. Tot grote ongerustheid van zijn vader. “Hij werkte bij het UWV en verstrekte veel uitkeringen aan werkloze journalisten. Hij raadde me af voor dat vak te kiezen. Als achttienjarige was ik daar gevoelig voor: ik koos voor de studie economie, want ik wilde niet in zijn kaartenbakje terechtkomen. Maar uiteindelijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Ik voelde aan alles dat de journalistiek het was voor mij. Mijn vader keek na het avondeten altijd het Achtuurjournaal en dan kroop ik naast hem op de bank. Ik zag in 1989 de Berlijnse Muur vallen, in 1990 de vrijlating van Nelson Mandela. Dat maakte zo’n indruk, ik wilde daar bij zijn. Dat gevoel is nooit weggegaan.”

Als jonge journalist vertrok je naar Zuid-Afrika om daar correspondent te worden. Hoe was dat?

“Ik was 27. Als ik alles van tevoren had geweten, was ik er misschien nooit aan begonnen. Het was één groot avontuur. Ik wilde graag naar het buitenland, maar ik had bijna geen spaargeld en weinig opdrachtgevers. Het was spannend of het zou lukken. Mijn ouders hebben me altijd verteld ‘Als je iets wilt bereiken, moet je daar hard voor werken en er alles voor doen.’ Mijn houding was: laat ik het gewoon proberen."

"Het is een instelling die me tot vandaag helpt. Wat is nu het ergste dat kan gebeuren? Lukte het niet in Zuid-Afrika, kon ik toch gewoon na een halfjaar het vliegtuig naar huis nemen en een baan zoeken? En als blijkt dat Pauw & De Wit toch niet bij me past, ga ik gewoon iets anders doen. Ik heb genoeg andere journalistieke ervaring en ben niet afhankelijk van het presenteren. Dat geeft rust. Ik heb geleerd in het diepe te springen. Tot nu toe gaat dat altijd goed.”

©Annemieke van der Togt

Je bent veertien jaar buitenlandcorrespondent geweest. Kostte het je moeite om weer te aarden in Nederland?

“Gek genoeg is Nederland altijd mijn thuis geweest. Ik wist dat ik uiteindelijk toch hier wilde wonen; bij mijn vrienden en familie. Hoe heerlijk het ook was in Zuid-Afrika met dat klimaat en die natuur, in Berlijn met al z’n geschiedenis of in Londen, waar op cultureel en sportief gebied van alles te beleven is. Het correspondentschap kostte veel energie, dat voelde ik vooral in Londen. Had ik op zondag iets gepland met vrienden, belde Nieuwsuur me ’s ochtends uit bed om te vragen of ik een item over de Brexit kon maken voor die avond. Kon ik alles afzeggen. Het was mooi geweest. Ik ben nog steeds veel met werk bezig, maar op een andere manier. In de weekenden hoef ik niet meer bang te zijn dat mijn telefoon voortdurend gaat.”

Door Pauw & De Wit word je een van de belangrijkste Nederlandse tv-presentatoren. Is er sprake van een uitgestippelde carrièreplanning?

“Het was beslist geen vooropgezet plan. Eenmaal terug in Nederland moest ik mezelf echt opnieuw uitvinden, want iedereen kende me als correspondent. Dat was best spannend. Ik was in Londen al begonnen met de podcast Europa draait door en beleefde daaraan veel plezier. Ik wilde proberen om daarmee de kant van de radio op te gaan. Tot mijn grote vreugde kon ik bij Bureau Buitenland terecht, wat aansloot bij mijn interesse."

"Omdat ik als tafelgast in talkshows regelmatig over Engeland mocht praten, nodigde BNNVARA me uit voor een screentest als invaller van Bar Laat. Ik had geen idee of dat bij me zou passen. Gewoon proberen, dacht ik weer. Tot mijn eigen verbazing werd ik uitgekozen. Ik wist: nu wordt het serieus. Ik vond het echt leuk om aan zo’n tafel te zitten en die gesprekken te leiden over Trump, de oorlog in Gaza en de Nederlandse politiek. Alles kwam daar samen. En nu dus dit.”

Je vader zal in ieder geval gerust zijn: zoonlief heeft eindelijk een vaste baan. Hoe voelt dat?

“Best gek. In 2023 kreeg ik een vast contract bij de VPRO, nu dus bij BNNVARA. Dat had ik nooit eerder gehad. Ik was erg gewend aan de vrijheid om te doen en laten wat ik wilde. Maar die vastigheid is ook fijn: het geeft rust.”

Wordt het dan op je 44e ook niet eens tijd voor huisje, boompje, beestje?

“Haha. Laat ik me eerst maar eens concentreren op Pauw & De Wit, dat zal veel aandacht vragen de komende tijd. Daarna zien we wel verder.”

Pauw & De Wit is sinds maandag 1 september 2025 iedere maandag tot en met donderdag rond 22.30 te zien op NPO 1.