Eigenlijk was Lee (Casey Affleck) van plan om nooit meer een voet te zetten in Manchester, Massachusetts. Hij heeft er te veel vreselijke dingen meegemaakt.

Manchester by the Sea

Als zijn broer Joe plotseling overlijdt, moet hij wel terug: Joe heeft Lee aangewezen als voogd voor zijn puberzoon Patrick (Lucas Hedges). Maar waarom Lee? Hij vindt zichzelf de minst geschikte persoon om een rouwende jongen op te voeden. En hij is niet de enige: vanaf het moment dat hij voet in Manchester zet, zijn scheve blikken zijn deel. Regisseur Kenneth Lonergan maakt in het meesterlijke Manchester by the Sea langzaam duidelijk waar die argwaan vandaan komt. Het moment van de uiteindelijke onthulling komt, net als de rest van de film, aan als een mokerslag. Toch is er ook ruimte voor lichtheid en humor. Niet als verlichting van de pijn, maar naast en soms zelfs tegelijk met die pijn. Omdat het leven nu eenmaal soms zo in elkaar zit.

Matt Damon

In een interview vertelde Kenneth Lonergan dat het oorspronkelijke idee van Manchester by the Sea niet van hem is. Dat kwam van Matt Damon en John Krasinski. De acteurs vroegen Lonergan een script te schrijven waarmee Damon als regisseur aan de slag kon. Dat verhaal moest gaan over een man die terugkeert naar huis na de dood van een familielid. Omdat Matt Damon het uiteindelijk te druk had met The Martian kon hij de film toch niet regisseren en er ook niet in spelen. Daarom gaf hij het script terug aan Lonergan en gaf hem de vrije hand om te regisseren. Damon trad wel op als producent van de film.